😴 นอนกรน ยิ่งรุนแรง ยิ่งสัมพันธ์กับโรคซึมเศร้า


.


นอนกรนไม่ใช่แค่เสียงดังระหว่างหลับ แต่คือ สัญญาณว่า “ทางเดินหายใจส่วนบนตีบ” จนลมผ่านได้น้อยมาก หากรุนแรงจะเกิดเหตุการณ์เหล่านี้ซ้ำๆ ตลอดคืน:


🔺 ได้ O₂ น้อยลง สะสม CO₂ มากขึ้น

🔺 สมองและอวัยวะขาด O₂ เป็นช่วงๆ

🔺 ระบบหายใจพยายามชดเชยอย่างรุนแรง

🔺 O₂ รีบเข้าสู่เซลล์ที่ยังไม่พร้อม เกิดอนุมูลอิสระ


ผลคือ ร่างกายต้อง “ต่อสู้” ตลอดการนอน สมองบางจุดเสียหายจากการขาด O₂ ซ้ำๆ เช่น Hippocampus, Prefrontal cortex, sgACC — จุดที่พบพยาธิสภาพในโรคซึมเศร้าค่ะ


.


🧠 ถ้ามี ปัจจัยเสี่ยงของโรคซึมเศร้าอยู่แล้ว เช่น พันธุกรรม, ความเครียดเรื้อรัง, ลำไส้แปรปรวน, ประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก ฯลฯ นอนกรนจะยิ่งเร่งให้โรคซึมเศร้า “ปะทุ” เร็วขึ้น


ในคนที่เป็นซึมเศร้าอยู่แล้ว นอนกรนก็จะทำให้อาการแย่ลงอีก และยิ่งนอนหลับไม่ดี ก็ยิ่งนอนไม่หลับง่ายขึ้น → วนเป็นวงจรค่ะ


.


🧬 บางพันธุกรรมก็เสี่ยงทั้งซึมเศร้าและนอนกรน เช่น

ยีนที่ควบคุม serotonin ซึ่งมีผลทั้งต่ออารมณ์ และการควบคุมกล้ามเนื้อทางเดินหายใจ


.


🔄 ความสัมพันธ์นี้ยัง “เสริมกันเป็นลูกโซ่”:

เป็นซึมเศร้า → นอนหลับยาก → อ้วนขึ้น → นอนกรนหนัก → สมองยิ่งแย่


.


📊 งานวิจัยพบว่า 30–35% ของคนที่นอนกรนรุนแรง มีอาการซึมเศร้า ร่วมด้วยค่ะ


.


🚨 สาเหตุนอนกรนที่พบบ่อย:

• อ้วน

• ต่อมทอนซิล/อะดีนอยด์โต

• กล้ามเนื้อคอหย่อน

• โครงสร้างช่องปากผิดปกติ


.


✅ แนวทางรับมือ

• หากสงสัยว่ากรน → ไปตรวจ Sleep test ได้ที่ รพ.

• ถ้าอยู่คนเดียว → ใช้แอปหรืออัดวิดีโอขณะนอนได้

• หากอ้วน → ลดน้ำหนักจะช่วยทั้งกรนและซึมเศร้า

• ปรับพฤติกรรม: กินดี, ออกกำลังกาย, งดเหล้า บุหรี่, ดูแลสุขภาพจิต

• ถ้ากรนรุนแรง → ใช้เครื่อง CPAP (แรงดันบวก) จะช่วยทั้งการนอนและอารมณ์ดีขึ้นค่ะ


Cr:Tensia